-
1 rzą|dzić
impf Ⅰ vt 1. (kierować, mieć władzę) to rule (czymś sth); to govern (czymś sth); to reign- partia rządząca the ruling party- rządzić państwem/miastem to govern the state/city- rządzić mądrze/sprawnie to rule well/effectively- rządzić domem to rule one’s house- rządzić żelazną ręką przen. to rule with an iron fist, to rule with a rod of iron2. Jęz. to govern- czasownik zaprzeczony w języku polskim rządzi dopełniaczem in Polish the verb in negative form takes the genitiveⅡ rządzić się 1. (postępować według swej woli) rządzić się u kogoś jak we własnym domu to act as though one owned the place 2. (gospodarować u siebie) rządzić się oszczędnie to be thrifty in the management of one’s affairs- nie umieć się rządzić to be incapable of managing one’s (own) affairs■ rządzić się jak szara gęś to throw one’s weight about a. aroundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzą|dzić
См. также в других словарях:
rządzić — ndk VIa, rządzićdzę, rządzićdzisz, rządź, rządzićdził, rządzićdzony 1. «sprawować rządy, mieć władzę, panować nad kimś, nad czymś, władać, kierować kimś albo czymś; zarządzać, rozporządzać czymś» Rządzić mądrze, sprawnie, sprawiedliwie,… … Słownik języka polskiego
dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… … Słownik języka polskiego
własny — 1. Na własną prośbę; na własne żądanie a) «dobrowolnie, zgodnie z wolą zainteresowanego, na jego życzenie»: Policja podała, że na własną prośbę wypisał się ze szpitala. Rzecz 15/03/2000. b) żart. «z własnej winy»: (...) wbrew zdrowemu rozsądkowi … Słownik frazeologiczny